Spółdzielnia BSCFA, BELIZE

O BSCFA

Związek został założony w 1960 roku i zrzesza obecnie ponad 5 tysięcy rolników uprawiających trzcinę cukrową. Zebrane plony są sprzedawane w całości do jedynej cukrowni w kraju, będącej własnością firmy Belize Sugar Industries Ltd.

BSCFA uzyskał certyfikat Fairtrade w 2008 roku. W rezultacie wprowadzenia wynikających z certyfikacji zmian proceduralnych i organizacyjnych związek wzmocnił się i jest w stanie lepiej stawiać czoła wyzwaniom związanym ze spadkami cen na rynkach europejskich i postępującą liberalizacją rynku globalnego. Istotnym krokiem w historii związku było utworzenie wydziału ds. środowiska, który odpowiada za wdrażanie programów ograniczających negatywny wpływ zmian środowiskowych na produkcję trzciny cukrowej.

Fairtrade otworzył przed naszą społecznością zupełnie nowe możliwości. Dzięki inwestycjom w rozwój technologii rolnicy produkują teraz więcej trzciny cukrowej wyższej jakości, co znacznie poprawiło ich sytuację materialną. Z kolei programy socjalne umożliwiają nam między innymi inwestowanie w edukację, budowę szkół czy ośrodków zdrowia. Fairtrade to nowy rozdział w naszej historii, który pozwala z nadzieją patrzeć w przyszłość przemysłu cukrowego.

ALFREDO ORTEGA
Wiceprezes zarządu BSCFA

Informacje ogólne

Przemysł cukrowniczy stanowi istotną część zagranicznej wymiany handlowej i zapewnia pracę dużej liczbie mieszkańców Belize, zwłaszcza w tak zwanym pasie cukrowym. Mimo że w regionie tym problem biedy jest mniejszy niż na pozostałym terytorium kraju, i tak około 30 procent jego mieszkańców żyje poniżej progu ubóstwa. Szacuje się, że w liczącym około 324 tysięcy obywateli Belize w branży cukrowniczej zatrudnienie znajduje od 40 do 50 tysięcy. Uprawa trzciny cukrowej jest jednak niepewnym zajęciem ze względu na dużą podatność produkcji na zniszczenia wywołane złymi warunkami atmosferycznymi oraz trudnościami ze sfinansowaniem siewu, zakupem nawozów oraz zwalczaniem szkodników i odchwaszczaniem pól.

Drobni rolnicy zarabiają zbyt mało, aby utrzymać rodziny do kolejnych żniw. Wielu z nich szuka dodatkowego zatrudnienia na budowach, w szarej strefie, sprzedając warzywa lub inne płody rolne.

W ostatnich latach producenci trzciny cukrowej borykali się z podwyżkami cen nawozów i paliwa, a ich uprawy były niszczone przez huragany. Stopa bezrobocia w pasie cukrowym wzrosła o 9 procent i wynosi obecnie 65 procent. W takiej sytuacji coraz mniej młodych ludzi kontynuuje naukę po szkole podstawowej, ponieważ ich rodzin nie stać na opłacenie czesnego, wyżywienia i transportu.

Premia Fairtrade

Od roku 2008 związek BSCFA otrzymuje rocznie około 3,5 miliona dolarów premii Fairtrade rocznie za sprzedaż trzciny cukrowej. Fundusze te są wykorzystywane na szereg sposobów, takich jak:

• Zatrudnienie osiemnastu doradców rolniczych, którzy pomagają podnosić wydajność ponad 5 tysiącom drobnych producentów zrzeszonych w BSCFA;
• Prowadzona od 2010 roku modernizacja procesów zbierania i dostarczania trzciny cukrowej do skupu, która wpłynęła na podniesienie jakości i zwiększenie zbiorów. Poprawa jakości zbiorów bezpośrednio przełożyła się na uzyskanie wyższych cen skupu i zwiększenie zysków producentów;
• Realizacja projektu kompleksowej analizy ziemi uprawnej we wszystkich gospodarstwach. Pozwoliło to na lepsze dopasowanie nawozów do konkretnych pól, co zaowocowało zwiększeniem wydajności i obniżeniem kosztów produkcji;
• Wdrożenie zintegrowanego programu stosowania pestycydów, który pozwolił ograniczyć stosowanie chemikaliów na rzecz środków naturalnych;
• Zakup i nieodpłatne przekazanie wszystkim drobnym producentom trzciny cukrowej nawozów i herbicydów w celu zwiększenia produkcji po ostatnich latach słabych zbiorów;
• Doradztwo w zakresie bezpiecznego stosowania i przechowywania środków agrochemicznych;
• Wprowadzenie programu ponownych zasiewów w celu podwojenia ilości plonów z tej samej powierzchni pól.

Środki z premii zostały ponadto przeznaczone na programy edukacyjne i socjalne, takie jak:

• Stypendia umożliwiające dzieciom kontynuowanie nauki;
• Finansowanie remontów i modernizacji szkół;
• Granty dla wspólnot wyznaniowych, grup młodzieżowych, grup kobiet i lokalnych bibliotek;
• Zasiłki pogrzebowe i pomoc w finansowaniu leczenia dla najuboższych, osób starszych i niepełnosprawnych;
• Remonty i utrzymanie dróg;
• Montaż zbiorników na wodę.